احکام ماه رمضان (۹): روزه داری برای مشاغل سخت

روزه داری برای مشاغل سخت:

بعضی از مشاغل نسبت به سایر شغل ها توان جسمی بیشتری لازم دارد و کارهای سخت تری محسوب میشوند. مثل کار در معدن، کشاورزی، کار در نانوایی ها و امثال اینها. خوب این عزیزان برای روزه گرفتن ممکن است با سختی زیادی مواجه شوند. آیا این بزرگواران روزه گرفتن برایشان واجب است یا خیر؟ نکاتی را خدمت شما عرض خواهم کرد:
راهکار اول: برای این بزرگواران که در طول روز ممکن است با سختی های زیادی مواجه شوند برای روزه داری اگر برای آنها ممکن باشد باید ساعات کاری خودشان را تغییر بدهند، به شرطی که به معیشت و اقتصاد آنها لطمه ای وارد نشود.
راهکار دوم: در صورتی که تغییر ساعاتِ کاری ممکن نباشد، اگر بتوانند ساعاتِ کاری را کمتر کنند، باید به این کار اکتفا کنند، در صورتی که نتوانند ساعات کاری خود را کم کنند اگر میتوانند با بعضی از افراد به نوبت کار بکنند و ساعاتِ کاری خودشان را با کمک همدیگر پر کنند که سختی کمتری به آن ها وارد شود باید این کار را بکنند.
راهکار سوم: در صورتی که اینکار هم ممکن نیست و برای آن ها مقدور نیست که هیچکدام از این کارها را انجام دهند، این عزیزان به نیت روزه سحری را میخورند و وارد صبح می شوند، اما بعد از اذان صبح اگر برای آن ها مقدور است می توانند به مقدار مسافت شرعی سفر کنند و وقتی از شهر خارج شدند و ۱۳۵۰ متر از شهر دور شدند، (قبل از ورود به شهر) چیزی میل می کنند که افطار کرده باشند و مسافر محسوب شوند، این عزیزان میتوانند آن روز را روزه نگیرند و البته باید احترام ماه مبارک را حفظ کنند و در ملا عام چیزی نخورند.
راهکار چهارم: اگر هیچکدام از این کارها ممکن نبود و مسافرت هم نمیتوانستند هر روز انجام دهند، اینها روزه داریِ خودشان را انجام می دهند (یعنی با نیت روزه سحری میخورند و وارد کار خودشان میشوند) و هر قسمتی از روز به جایی رسیدند که ادامه ی روزه داری برای آن ها ممکن نبود، آنجا افطار می کنند. البته احتیاط در این است که به مقداری که توان آنها به دست بیاید و قوای جسمی آنها به حات طبیعی بازگردد اکتفا کنند و مابقی روز را از خوردنِ چیزهای دیگر امساک کنند.