کفاره ی روزه نگرفتن در ماه رمضان:
خداوند متعال به جهتِ مزایای فراوان مادی و معنوی که در روزه قرار داده است، اجازه نمی دهد کسی خودش را از برکات این ماه محروم نماید، یا حرمت این ماه را نگه ندارد، لذا اگر کسی به عمد روزه نگرفته است، بدون اینکه عذری نداشته است، نه تنها مرتکب گناه شده است، بلکه باید قضای آن روز را هم به جا بیاورد و در ازای هر روزی که به عمد روزه نگرفته است، یا باید دو ماه را روزه بگیرد، یا ۶۰ فقیر را سیر کند و یا ۶۰ فقیر را به مقدار هر فقیر ۷۵۰ گرم طعام بدهد. یعنی چیزهای مثل برنج، گندم، خرما، کشکمش و امثال اینها.
از قبل از شروع ماه مبارک، پیامبر معظم اسلام مردم را آماده میفرمود برای ورود در این عرصه‌ی خطیر و والا و پربرکت؛ «قد اقبل الیکم شهر اللَّه بالبرکه و الرّحمه». در خطبه‌ی روز جمعه‌ی آخر ماه شعبان، بنا به روایتی اینطور فرمود: خبر داد، توجه داد به مردم که ماه رمضان فرا رسید. اگر بخواهیم در یک جمله ماه رمضان را تعریف کنیم، باید عرض کنیم ماه فرصتها... اگر از این فرصتها بتوانیم درست استفاده کنیم، یک ذخیره‌ی عظیم و بسیار ارزشمندی در اختیار ما خواهد بود. (۱۳۸۶/۰۶/۲۳)
